„Kwiecień plecień, bo przeplata…” w myśl znanego powiedzenia, kwietniowe spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki obfitowały w książkową przeplatankę gatunkową.
Bożenka rekomenduje książkę „Nobel. Wybuchowy pacyfista” Ingrid Carlberg. Jest to niezwykle interesująca biografia Nobla. Człowiek ten zapisał się w historii ludzkości dzięki wynalezieniu dynamitu, ale jest autorem również innych wynalazków i oczywiście sponsorem nagrody mi.in. dla wybitnych naukowców. W głębi duszy był humanistą i lubił pisać, jednak jego utwory zalegały na dnie szuflady. Jego życie nie było usnute różami, był samotnikiem, nie miał szczęścia w miłości, kobiety go wykorzystywały. Nobel żył w ciekawych czasach: rewolucja przemysłowa, odkrycia naukowe, szybsza wymiana myśli. Zostawił po sobie wiele notatek, listów i testament, w którym napisał: „Co do całego mojego pozostałego nadającego się do upłynnienia majątku należy postąpić, jak następuje: kapitał, upłynniony przez egzekutora testamentu w bezpiecznych papierach wartościowych, ma stanowić fundusz, z którego odsetki będą corocznie rozdzielone w formie nagród osobom, które w minionym roku uczyniły najwięcej dla dobra ludzkości”.
Danusia przeczytała książkę pt. „Życie bez ciebie” Katie Marsh. Jest to opowieść o dziewczynie, która w trakcie szykowania się do ślubu, dostaje telefon – jej matka, której nie widziała od lat, potrzebuje pomocy. Bohaterka staje przed dylematem pomóc matce, czy wziąć ślub? Podejmuje decyzję, że jedzie do matki. To historia o miłości, trosce, rodzinnych więzach, o życiu w niedopowiedzeniach, w poczuciu winy i żalu. Powieść pokazuje nam, że czasem musi upłynąć dużo czasu, by obie strony zrozumiały i powiedziały sobie, że się kochają.
Tereska zaproponowała nam książkę Michała Milczarka „Donikąd. Podróże na skraj Rosji”. Jest to opowieść o wyprawach na Kamczatkę, Kołymę, do Workuty, Ewenkii, Norylska. To wędrówka przez bezkres, śnieg wciąż dalej na wschód, właściwie w nicość. To świat niezrozumiały dla przeciętnego Europejczyka. Reportaż pozwala nam dowiedzieć się dużo o rosyjskim społeczeństwie ich stylu życia, o tym co sadzą na dane tematy. To życie jest tak inne, że my nie rozumiemy ich stylu życia, ale i oni patrzą na nas z niedowierzaniem.
Jola zachęca do przeczytania książki „Gorzej urodzona” Mirosławy Karety. Fabuła książki rozpoczyna się na polskiej XIX wsi. Miejsce to rządzi się swoimi prawami i kobietom nie przychodzi do głowy, by przeciwstawić się obowiązującym zasadom. Młode dziewczyny mogły pozostać na wsi i ciężko pracować albo wyjechać na służbę do miasta i pracować nieco lżej, ale za cenę upokorzeń. Autorka świetnie obrazuje ówczesną Polskę, wspomina o wielkich artystach, co uwiarygadnia przeżycia kobiet. To opowieść, która wyzwala w czytelniku bunt, niedowierzanie, złość, a także ból i współczucie.
Lucynka zaprezentowała książkę Justyny Kopińskiej „Polska odwraca wzrok”. Jest to reportaż obrazujący ludzi i instytucje w których przebywają ludzie, nazwijmy to, niegrzeczni. Na początku jesteśmy zdziwieni, później nie dowierzamy, aż w końcu towarzyszy nam złość, zastanawiamy się jak to jest możliwe, że konsekwencje są niewielkie bądź nie ma ich wcale. Co dzieje się z wymiarem sprawiedliwości i placówkami odpowiadającymi za resocjalizację, aż w końcu myślimy dlaczego odwracamy wzrok i udajemy, że nic się nie stało. Autorka w rzetelny, obiektywny, zaangażowany sposób, postanowiła opisać ofiary i katów. Dotarła również do osób, które były zaangażowane w te sprawy, czyli sędziów i prokuratorów, psychologów, wychowawców, opiekunów i policjantów. Lektura warta uwagi.
Ewę zachwyciła książką „Na zachodzie bez zmian” Ericha Marię Remarqu’a. Fabuła opowiada o chłopakach, którzy walczą na froncie podczas I wojny światowej. Ich codzienność do strach, stres, wszy, brak lub stare jedzenie, amputacje bez znieczulenia, śmiertelny gaz, który jest gorszy od pozostałych rzeczy. Mówi się o nich, że to stracone pokolenie, ponieważ zamiast przygotowywać się do dorosłego życia tkwią w marazmie i walczą nie do końca wiedząc o co. Najgorsze jest to, że ci po drugiej stronie barykady przeżywają to samo. Nikt nie chce umierać lub zostać kaleką. Autor dokładnie wiedział o czym pisze ponieważ sam był uczestnikiem jej uczestnikiem, pokazał, że wojna to tylko płacz i cierpienie. Książka to manifest przeciwko wojnie.
Krzysztof zaproponował książkę „Do cna” Katarzyny Bondy. Jest to trzecia część przygód detektywa Kuby Sobieskiego. W Żyrardowie grasuje morderca – kanibal, detektywa Sobieskiego wynajmuje kobieta, której syn nie wrócił do domu. Okazuje się, że młodzieniec miał nieprzeciętne zainteresowania….. chciał być zjedzony. W parku policja znajduje ugotowane ludzkie kości, kim jest ofiara? Czy zamordowanym jest chłopak i czy uda się detektywowi ująć ludożercę? Zachęcamy do przeczytania książki.
Moderatorka DKK
