Tag: Dyskusyjny Klub Książki

Ostatnie w 2024 roku spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki rozpoczęliśmy od rozmowy o filmie „Simona”, który mieliśmy okazję obejrzeć w ramach obchodów jubileuszu 15-lecia naszego Klubu. Opinie na jego temat były podzielone, co wywołało ciekawą i żywą dyskusję.

Niektórzy uczestnicy uznali, że film był interesujący i wartościowy, inni zaś wskazywali na jego niedoskonałości. Krytyka dotyczyła głównie zbyt powierzchownego przedstawienia życia głównej bohaterki, szczególnie jej pracy ze zwierzętami oraz osiągnięć naukowych. Kolejna grupa wyraziła opinię, że niektóre sceny były zbyt odważne i mało istotne dla samej narracji.

Mimo tych różnic w odbiorze, wszyscy zgodziliśmy się, że właśnie takie dyskusje – pełne różnych punktów widzenia – stanowią istotę naszego Klubu. Dzięki nim każde spotkanie jest inspirujące i pozwala spojrzeć na omawiany temat z różnych perspektyw.

Tymczasem przechodzimy do stałego punktu, czyli recenzji książkowych od kilku naszych Klubowiczek i Klubowiczów.

Jola zapoznała nas z serią „Wiatr ze wschodu”, czterotomową, pasjonującą sagą autorstwa Marii Paszyńskiej. Autorka przenosi czytelników w burzliwy początek XX wieku, łącząc emocjonującą fabułę z bogatym tłem historycznym. Opowieść o Kaziku i Anastazji, dwojgu dzieci, których przypadkowe spotkanie odmienia życie, rozwija się na tle rewolucyjnych przemian i społecznych napięć. Ich relacja, początkowo dziecięca przyjaźń, z czasem przeradza się w pełną dramatyzmu miłość, mierzącą się z różnicami społecznymi, traumami i brutalnością epoki. Paszyńska z mistrzowską precyzją splata losy bohaterów z historią, tworząc poruszającą sagę o miłości, poświęceniu i zmaganiach z przeszłością. Zmieniający się klimat powieści oraz ewolucja postaci przyciągają zarówno miłośników literatury obyczajowej, jak i historycznej. „Wiatr ze wschodu” to wzruszająca i refleksyjna opowieść, która na długo zapada w pamięć.

Tereska zapoznała nas z książką Seweryny Szmaglewskiej „Niewinni w Norymberdze” – literackim świadectwem procesu największych zbrodniarzy Trzeciej Rzeszy. Podczas procesu norymberskiego autorka, znana z „Dymów nad Birkenau”, została wezwana jako jedna z dwóch świadków z Polski, by opowiedzieć o Auschwitz-Birkenau. Jej zadaniem było przekazać nieopisywalny horror obozu: niewyobrażalną liczbę ofiar, przerażające warunki i odmiany śmierci. Jej zeznanie miało obnażyć prawdę i doprowadzić do sprawiedliwości w miejscu, które z trudem mierzyło się z przeszłością. Wydanie zawiera pełny tekst jej zeznania oraz fragmenty recenzji, które podkreślają znaczenie książki jako dokumentu historycznego i emocjonalnego świadectwa.

Tereska przeczytała książkę Michała Rusinka „Ptaszek Dodo”, w której autor analizuje mechanizmy językowe i wyrażenia powstałe w wyniku rozmaitych wydarzeń czy wypowiedzi, jak choćby „Putler”. Z humorem i lekkością wyjaśnia, kto i dlaczego sięga po patos, a komu jest on obcy. To mądra i wciągająca publikacja, która bawi i uczy, szczególnie w kontekście języka i retoryki w polityce. Rusinek zaprasza do refleksji, nie narzucając wniosków, a jego rozdziały czyta się jak fascynującą podróż pełną wiedzy i kontekstów. Książka ułatwia rozróżnianie informacji od propagandy, jednocześnie przypominając, by zawsze zachować czujność.

Ania zaproponowała książkę Marii Paszyńskiej „Listy do Gestapo”, opowieść o młodej Zuzannie, której życie w przedwojennej Warszawie obiecywało szczęście i miłość. Wiosną 1938 roku zakochuje się w utalentowanym skrzypku, snuje marzenia i plany, ale wybuch wojny przynosi straty, ból i cierpienie. Zuzanna podejmuje pracę na Poczcie Głównej, włączając się w konspiracyjną walkę z okupantem. Przydzielona do komórki „P”, przechwytuje anonimy kierowane do Gestapo. Jeden z listów wstrząsa jej światem, uświadamiając, jak trudna i niebezpieczna jest działalność konspiracyjna, w której stawką stają się życie i miłość. „Listy do Gestapo” to poruszająca historia o dramatycznych wyborach, ranach wojennych, winie i przebaczeniu, które nie zawsze nadchodzi.

Ewa zapoznała nas z „Wegetarianką” Han Kang, jest to poruszająca opowieść o buncie i przemianie. Yong-hye i jej mąż wiodą zwyczajne życie, aż do momentu, gdy kobieta zaczyna miewać koszmary i przerażające wizje. Pod ich wpływem postanawia zrezygnować z jedzenia mięsa, wyłamując się z norm i tradycji głęboko zakorzenionych w jej kulturze. Decyzja Yong-hye szokuje otoczenie i wywołuje sprzeciw bliskich, burząc dotychczasowy porządek jej życia. Jednak wegetarianizm staje się tylko początkiem głębszej transformacji, która prowadzi ją w nieznane rejony ciała i umysłu. Ta wyjątkowa historia pokazuje, jak trudno jest żyć zgodnie z własnymi zasadami w obliczu niezrozumienia i braku akceptacji, ale też, jak ważna jest odwaga, by podążać własną ścieżką mimo przeciwności.

Kasia i Maciek przeczytali książkę „Traumaland” Michała Bilewicza, która zgłębia społeczną psychologię Polaków. Autor pokazuje, że nasze doświadczenia nie są wyjątkowe – podobnie jak inne straumatyzowane narody, przystosowaliśmy się do trudnych warunków historycznych. Stawia jednak pytania: czy musimy ciągle żyć w cieniu przeszłości? Czy można uwolnić się od lęków i nadwrażliwości? Książka pomaga zrozumieć, jak historia kształtuje nasze lęki i codzienne zachowania, oraz wskazuje, jak radzić sobie z ciężarem przeszłości. Kasia i Maciek byli jednak rozczarowani, ponieważ według nich zbyt dużo uwagi poświęcono społeczności żydowskiej, a za mało polskiej, romskiej i innym narodom dotkniętym Holocaustem. Książka nie spełniła ich oczekiwań.

Agnieszka przedstawiła książkę „Jadwiga. Opowieść o Stańczakowej” Justyny Sobolewskiej, ukazującą niezwykłe życie Jadwigi Stańczakowej – pisarki, która żyła według własnych zasad, mimo przeciwności losu. Żydówka, która uciekła z warszawskiego getta, reporterka niewidząca, ale „widząca” innymi zmysłami. Była poetką, joginką, kochającą, choć czasem toksyczną córką, żoną i matką, a także przyjaciółką takich poetów jak Broniewski i Białoszewski. Jej niezłomność i pasja do tworzenia definiowały jej życie. Justyna Sobolewska, wnuczka Stańczakowej, poprzez archiwa i autofikcyjną twórczość pisarki odkrywa fascynującą postać swojej babki, tworząc poruszający obraz jej życia oraz zawiłych relacji rodzinnych.

Serdecznie dziękujemy wszystkim członkom Dyskusyjnego Klubu Książki za wspólnie spędzony rok pełen inspirujących rozmów i literackich odkryć. Wasze zaangażowanie, różnorodne punkty widzenia i pasja do książek sprawiają, że nasze spotkania są tak wyjątkowe.

Mamy nadzieję, że w nadchodzącym roku czeka nas jeszcze więcej fantastycznych lektur, które zainspirują nas do ciekawych dyskusji i pozwolą spojrzeć na świat z zupełnie nowych perspektyw.

Do zobaczenia w przyszłym roku – z nowymi książkami i niekończącą się chęcią do rozmowy.

Moderatorka DKK

Dyskusyjne Kluby Książki

Listopad to wyjątkowy miesiąc dla naszego Klubu – obchodziliśmy piętnastolecie istnienia Dyskusyjnego Klubu Książki. Klub powstał w 2009 roku z myślą o osobach korzystających z bibliotek publicznych, które szukały miejsca, gdzie można wspólnie rozmawiać o książkach. Tak narodził się DKK.

77 spotkań, kilkadziesiąt osób, które na przestrzeni piętnastu lat uczestniczyły w książkowych dyskusjach. Dwie moderatorki – Ewa Kuba, która z zaangażowaniem prowadziła spotkania przez 10 lat oraz Bernadeta Lorent, która moderatorem jest od pięciu lat. Obecnie Klub liczy 18 stałych członków, a w spotkaniach regularnie uczestniczy około 14 osób.

Jubileuszowe spotkanie, to nie tylko liczby, ale przede wszystkim czas wspomnień i wspólnych przeżyć. Klubowicze rozmawiali o książkach i historii Klubu. Jak na jubileusz przystało, nie zabrakło również tortu od Pani Dyrektor, cóż to była za słodka uczta. Każdy z Klubowiczów otrzymał upominek: otulacz na książkę, wykonany przez nasze Biblioteczne Kółko Szydełkowe, oraz sensoryczną torbę na książki, która powstała w ramach projektu „Pobudź zmysły”.

Podczas prezentacji zdjęć dokumentujących historię Klubu, wspominaliśmy początki, wspólne chwile, spotkania i dyskusje, które zbudowały tak bliskie więzi wśród naszych członków. Atmosfera była pełna radości i sentymentalnych wzruszeń – prawdziwa celebracja wspólnoty, jaką tworzy DKK.

Dziękujemy wszystkim, którzy przez 15 lat byli częścią naszej historii.

Moderatorka DKK

Dyskusyjne Kluby Książki

Tym razem, spośród szerokiego wachlarza książkowych propozycji prezentujemy te, które zyskały najwyższe oceny od Dyskusyjnego Klubu Książki. Każda z tych książek wyróżnia się czymś niepowtarzalnym, od fascynujących fabuł, poprzez złożone portrety bohaterów, aż po głębokie refleksje nad życiem i współczesnym światem. Klubowiczki podkreślały nie tylko walory literackie, ale również emocjonalne książkowe bogactwo, które nie tylko wciąga, ale też skłania do przemyśleń.

Tereska poleciła książkę „Szkice piórkiem” Andrzeja Bobkowskiego. W trakcie lektury czytelnik zbliża się do autora, odczuwa jego niezwykłe przygody, dzieli z nim trudy oraz momenty błogości, szczęścia i porażek, które towarzyszą jego rowerowej podróży przez Francję. Czytelnik poznaje mentalność Francuzów i ich spojrzenie na wojnę. Autor snuje refleksje i przemyślenia, które wydają się być ponadczasowe, a jego inteligencja i przenikliwość sprawiają, że przewiduje przyszłość wojny, a nawet powojenne czasy. Czasami można odnieść wrażenie, że to nie pamiętnik, a niemal podręcznik do zrozumienia ówczesnej rzeczywistości. Bobkowski komentuje wydarzenia na bieżąco, dzień po dniu, często odnosząc się do wojny i jej wpływu na codzienne życie. To fascynująca historia człowieka, która aż prosi się o ekranizację.

Lucynka zaproponowała książkę „Wołyniacy. Jedno życie” Jana Kuriaty. Autor, korzystając z rodzinnych wspomnień, odtworzył dzieje swojej rodziny od lat trzydziestych XX wieku po początek XXI wieku. Historia zaczyna się w wołyńskiej wsi Rudnia Łęczyńska i prowadzi przez Dolny Śląsk po Pomorze Środkowe. Bohaterowie, urodzeni w latach 1918 i 1923, żyli w wielokulturowym Wołyniu, gdzie współistnieli Polacy, Ukraińcy i Żydzi. W 1939 roku ich spokojne życie przerwała sowiecka agresja, a w 1942 roku masakra Żydów. W 1943 roku niemiecki atak na Rudnię Łęczyńską spowodował śmierć prawie stu członków rodziny. Ocaleni przez dwie zimy ukrywali się w lesie, zmagając się z niebezpieczeństwami ze strony UPA i partyzantów. W 1945 roku zaczęły się wysiedlenia, oznaczające bezpowrotną utratę Wołynia. Dziś po wsi pozostał jedynie las i pomnik. Reportaż ten to szczere świadectwo tragicznych losów Wołyniaków.

Jolę zafascynowała książka „Unorthodox. Jak porzuciłam świat ortodoksyjnych Żydów” Deborah Feldman, która opowiada o życiu w zamkniętej wspólnocie satmarskich chasydów na Brooklynie. Członkowie tej grupy żyją zgodnie z surowymi zasadami, pielęgnując swoją odrębność kulturową i religijną. Deborah, wychowana w tej społeczności, czuła się ograniczona rolą kobiety sprowadzoną do obowiązków domowych i macierzyństwa. W końcu postanowiła opuścić wspólnotę, by zapewnić synowi wolność wyboru. Jej opowieść ma silny feministyczny wydźwięk, ukazując, jak religijny fanatyzm tłamsi aspiracje i prawa kobiet. „Unorthodox” to inspirująca historia o walce o wolność i życie na własnych zasadach, odsłaniająca realia życia w hermetycznej społeczności i zadająca trudne pytania o cenę religijnego dogmatyzmu.

Krysia opowiedziała o książce „Listy do Duszki” Ewy Formelli, pierwszej części cyklu „Szkatułki wspomnień”, opartej na prawdziwych wspomnieniach. Akcja rozpoczyna się w Gdańsku, wiosną 1939 roku. Stefania, córka Polaka i Żydówki, zakochuje się w Heinrichu, synu niemieckiego lekarza. Mimo dzielących ich różnic, łączy ich głęboka miłość, która jednak zostaje wystawiona na próbę przez wybuch wojny. Heinrich wyjeżdża, nie wiedząc, że Stefania urodzi jego córkę. Autorka splata historię wojenną z wątkiem współczesnym, gdzie wnuczka Heinricha poszukuje swoich korzeni. To opowieść o miłości i dramacie młodych ludzi, których rozdzielają wojna, kłamstwa i tajemnice. Przepełniona ciepłem i serdecznością, książka ukazuje Gdańsk pełen szczegółowych opisów i historycznego uroku, przypominając, że nie wszyscy Niemcy byli źli. „Listy do Duszki” to poruszająca opowieść o miłości i poszukiwaniu prawdy, którą Krysia serdecznie poleca.

Danusia opowiedziała nam o książce „Po prostu bądź” Magdaleny Witkiewicz, która, choć wydaje się opowieścią o miłości, porusza o wiele głębsze tematy. Główna bohaterka, Paulina, znajduje się między dwoma związkami: jednym opartym na miłości, a drugim na rozsądku. To smutna, przejmująca historia o samotności, trudnych relacjach rodzinnych i stracie najbliższej osoby. Danusia przyznała, że książka wywołała w niej wiele emocji, a w niektórych momentach trudno było powstrzymać łzy. Chociaż zakończenie było przewidywalne, pasowało do całości i pozostawiło w niej refleksję na dłużej. Po prostu bądź to książka, którą łatwo się czyta, ale głęboko porusza i skłania do zadumy nad własnymi wyborami.

Bożenka zaprezentowała nam książkę Michała Rusinka „Mroczny Eros”, która analizuje język współczesnych polityków, zwłaszcza w kontekście pandemii. Autor, z charakterystycznym humorem, przytacza zabawne i niezamierzone wpadki językowe, zwracając uwagę na ich manipulacyjny potencjał. Rusinek podkreśla, jak władza często używa antytez, by podsycać podziały: Polska kontra świat, MY kontra ONI. Dzięki jego analizom zaczynamy bardziej świadomie wychwytywać te polityczne mechanizmy. Z kolei w felietonach przywołuje przykłady niefortunnych wypowiedzi polityków i duchownych, jak choćby wezwania księży do uczestnictwa w mszach w trakcie lockdownu, czy infantylizujące metafory w debatach na temat aborcji. Mroczny Eros to książka, która w dowcipny sposób demaskuje manipulacje językowe i skłania do refleksji nad siłą słów, jednocześnie przypominając, jak istotna jest językowa świadomość w życiu społecznym.

Tereska przedstawiła książkę „Orient” Macieja Siembiedy – pełną intryg powieść kryminalną, w której były prokurator IPN-u Jakub Kania trafia do Chin, aby rozwiązać tajemnicze śledztwo. Fabuła rozpoczyna się w Terespolu, gdzie upada mężczyzna z wygranym kuponem lotto. Jednocześnie w Szanghaju ktoś knuje plan, który ma wpłynąć na sytuację w Europie. Kania wkracza w świat chińskich triad, polskich służb specjalnych i złomiarzy, badając zniknięcie słynnego pociągu. Siembieda łączy fakty i fikcję, odkrywając tajemnice mafii i świata wywiadu. Opowieść pełna jest napięcia, humoru i błyskotliwych obserwacji na temat hazardu i lojalności. Kania, z charakterystycznym wdziękiem, unika kolejnych pułapek i zaskakuje czytelników w swoim stylu.

Krysia zapoznała nas z „Galicją” Normana Daviesa. Autor książki prowadzi czytelnika przez historię tego regionu od I rozbioru Polski do zmian po II wojnie światowej. Ze względu na rozległość tematu, musiał dokonać wyborów i skrótów, ale mimo to książka oferuje wartościowe informacje historyczne. Stanowi doskonałe wprowadzenie do dziejów ziem niegdyś należących do Polski i może służyć jako podstawowy schemat do dalszego zgłębiania tematu. Książka przeniesie czytelnika w sentymentalną podróż przez dawne imperium Habsburgów.

Kasia opowiedziała o książce Piotra Matysiaka „Patożycie. Z notatnika kuratora sądowego”, ukazuje realia pracy kuratora sądowego w trudnych warunkach społecznych. Autor opisuje życie w popegeerowskich wsiach i brudnych dzielnicach, spotkania z alkoholikami, ofiarami przemocy oraz rodzicami, którzy bardziej dbają o alkohol niż o swoje dzieci. Praca kuratora to także zderzenie z biurokracją i lekceważeniem, przez co krzywdzone dzieci stają się jedynie statystyką. Książka składa się z ponad dwudziestu subiektywnych obrazów, które autor przedstawia żywym, dosadnym językiem, unikając upiększeń. W szczery sposób ukazuje sytuacje i bohaterów, które większości z nas są obce, a które stanowią zaskakująco szeroki margines życia w Polsce.

Ania opowiedziała o książce „Lewy brzeg” Anny Kasiuk. Książka opowiada o marzeniach i trudnej rzeczywistości, w której spełnienie zawodowe może wiązać się z wieloma wyzwaniami. Majka, terapeutka pracująca z dziećmi z rodzin patologicznych, zmaga się z bólem swoich małych pacjentów oraz z niezrealizowanymi aspiracjami do pracy w ekskluzywnej klinice. Jej przyjaciółka Ewa dostała się do takiego miejsca, ale musiała zmierzyć się z nieprzyjemnym facetem, który miał nieczyste intencje. Podczas celebracji sukcesu Majka zauważa tajemniczego mężczyznę, Pawła, który poszukuje zemsty, lecz zamiast tego nawiązuje z nią niespodziewaną relację. W tle toczy się historia Majki, której ojciec, schorowany po latach pracy w trasie, potrzebuje opieki, oraz Pawła, mającego dobre relacje z bratem i przeszłość związaną z łowiskami. Książka porusza ciekawe wątki dotyczące przeszłości bohaterów, ich relacji oraz zawirowań losu. Czytelnik czeka na odpowiedzi na pytania: kogo przez lata szukał Paweł? Co przytrafiło się Ewie? Jakie wydarzenia rozegrają się na łowiskach podczas pobytu Majki?

Zachęcamy do lektury.

Moderatorka DKK

Dyskusyjne Kluby Książki

Pierwsze po wakacjach spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki było pełne radości i emocji. Po długiej przerwie wszyscy z zapałem dzielili się swoimi wakacyjnymi przygodami i wrażeniami z letniego wypoczynku. Rozmowy były pełne śmiechu, nostalgii i ciekawych opowieści, a atmosfera sprzyjała wspomnieniom. Wakacyjne historie były tak różnorodne, jak sami klubowicze – jedni opowiadali o podróżach, inni o spokojnych chwilach spędzonych w zaciszu domowego ogniska, a jeszcze inni o odkrywaniu nowych pasji.

Pomimo wakacyjnych wojaży, klubowicze nie zapomnieli o książkach. Każdy z nich przeczytał mnóstwo lektur, ale podzielili się tylko tymi, które wywarły na nich największe wrażenie. Oto kilka propozycji, które szczególnie zapadły w pamięć:

Kasia zaproponowała książkę Benjamina Hoffa „Tao Kubusia Puchatka”.

Książka w niezwykły sposób ukazuje, że jednym z największych mistrzów taoizmu nie jest chiński filozof, ani czcigodna postać historyczna, lecz prosty miś stworzony przez A.A. Milne’a – Kubuś Puchatek. Hoff z wielką umiejętnością ukazuje, jak zasady taoizmu są obecne w codziennych zachowaniach mieszkańców Stumilowego Lasu. I choć na pierwszy rzut oka może się wydawać, że to książka dla dzieci, każdy dorosły znajdzie w niej coś dla siebie, szczególnie jeśli jest to jego pierwsze zetknięcie z taoizmem. Nawet jeśli ktoś nie planuje zgłębiać taoizmu, warto zastanowić się nad postawą Puchatka i rozważyć, czy nie warto byłoby wprowadzić niektórych jego rad do własnego życia np. wyciszenia się, spaceru po lesie, radości z prostych rzeczy. Najważniejsze jest, aby droga, którą w życiu obieramy, przynosiła radość i satysfakcję, oraz by idąc nią, rozwijać swoje najlepsze cechy.

Bożenka zapoznała nas z książką Adriana Glenia „Andrzej Stasiuk. Istnienie”. Ta błyskotliwa opowieść to wyjątkowe zaproszenie do podróży po życiu i twórczości Andrzeja Stasiuka, jednego z czołowych współczesnych polskich pisarzy. Gleni ukazuje, jak życie i literatura Stasiuka splatają się w nierozerwalną całość, przypominając koncepcję „życiopisania,” gdzie biografia przenika się z twórczością literacką. Autor z pasją tropi egzystencjalne i metafizyczne wątki w twórczości Stasiuka, takie jak nicość, śmierć, fascynacja światłem i pustką oraz apoteoza życia.

Gleni łączy ekspercką wiedzę z osobistymi refleksjami, co nadaje książce głębię i sprawia, że lektura staje się intelektualną i emocjonalną przygodą. Dzięki tej książce czytelnik zyskuje nie tylko lepsze zrozumienie Stasiuka, ale także nowe perspektywy do refleksji nad własnym życiem.

Ewa przeczytała „Kobiety władzy PRL” Sławomira Kopra. Autor tym razem skupia się na elitach PRL, prezentując fascynującą opowieść o wpływowych kobietach tamtych czasów. „Kobiety władzy PRL” to błyskotliwie napisana książka, która odsłania nieznane dotąd fakty i ukazuje „ludzkie” oblicza żon oraz kochanek władców socjalistycznej Polski. Te kobiety, często bez skrupułów, wykorzystywały swoją pozycję, a ich życie pełne było niespełnionych ambicji. Mimo otaczającej je szarości, błyszczały niczym diamenty, choć ich rzeczywistość często odbiegała od tego wizerunku. Książka odkrywa prywatne życie i codzienne bolączki najważniejszych osób PRL-u. Skąd Gomułka miał bieliznę? Jak romantyczny był Rakowiecki? Jak rodzinę traktował Bierut? Dzięki „pierwszym damom” PRL-u czytelnik zyskuje wgląd w mniej znane aspekty życia ówczesnych polityków. Wanda Wasilewska, Julia Brystygierowa, Nina Andrycz, Zofia Gomułkowa i Stasia Gierek to tylko kilka bohaterek książki – kobiet, które raz rozbawiają, a raz przerażają swoim okrucieństwem. „Kobiety władzy PRL” to przystępnie przedstawiona historia, która zainteresuje zarówno tych, którzy chcą pogłębić swoją wiedzę o powojennej Polsce, jak i tych, którzy lubią wgląd w plotki i nieoficjalne historie, którymi żył cały kraj.

Ani podobała się książka „Kurierka z Tatr” Sylwii Winnik. Do Zakopanego wojna dotarła jesienią 1939 roku, pierwszy niemiecki samolot przeleciał nad dolinami, zapowiadając nadchodzące zło. Na Krupówkach pojawiły się flagi ze swastyką, a ostatni turyści opuścili góry. Nawet pierwszy śnieg, który zwykle przynosił radość, nie zdołał rozweselić Heleny. Góry, które były jej domem, stały się teraz polem walki. Helena Marusarzówna, utalentowana narciarka i siostra słynnego Stanisława, wybrała niebezpieczną drogę. Została kurierką tatrzańską, przenosząc ludzi, pieniądze i dokumenty przez granice, ryzykując życie w walce o wolność.

Tereska zachęcała do przeczytania książki „Najlepsze chwile w życiu” Maeve Haren. Prowokacyjna i inspirująca powieść, która bada, co świat oferuje kobietom w miarę upływu lat. Claudia kocha swoje miejskie życie, Ella marzy o radykalnej zmianie, Laura przeżywa klasyczny romans, a Sal, skoncentrowana na karierze, zawsze miała kontrolę nad swoim życiem. Od ponad czterdziestu lat cztery przyjaciółki spotykają się co miesiąc na drinka, dzieląc się swoimi ambicjami, kariery, mężami, kochankami, dziećmi i lękami. Choć czerpią siłę z przyjaźni, zaczynają dostrzegać, że ich życie nie spełnia oczekiwań. Jak radzą sobie z faktem starzenia się? O tym opowiada ta książka.

Tereska zaproponowała książkę pt.: „Pani mnie z kimś pomyliła” Ilony Łepkowskiej. Joanna zmaga się z codziennymi trudnościami: samotnie wychowuje nastoletnią córkę i boryka się z finansami. Aby spełnić obietnicę i wysłać Misię na kurs językowy w Londynie, przyjmuje dobrze płatne zlecenie jako tłumaczka na planie programu telewizyjnego. Niespodziewanie zdobywa popularność i staje się celebrytką, mimo że świat show-biznesu nie jest jej pasją. Ilona Łepkowska, znająca kulisy świata show-biznesu, opisuje go z talentem i humorem. Choć książka „Pani mnie z kimś pomyliła” ma momenty gorzkie, jest w niej też miejsce na miłość, ciepło rodzinne i szczęście, które można odnaleźć mimo przeciwności losu.

Jola zachęcała do przeczytania książki Katarzyny Drogi „Mniszkówna. Historia pisarki, która wzruszyła miliony serc”. W początkach XX wieku, na Podlasiu, młoda wdowa Helena Mniszkówna wraca z córkami do rodzinnego dworu. Marzy o zostaniu pisarką, mimo że otoczenie woli, by zajęła się dziećmi i domem. Z determinacją pisze nocami powieść o miłości, która zyskuje ogromną popularność, przekraczając oczekiwania. Helena, znana również jako Rawicz-Radomyska i Chyżyńska, zdobyła sławę jako autorka „Trędowatej” i wielu innych książek, które poruszyły serca milionów. Choć jej nazwisko jest dziś mniej znane, jej dzieło pozostaje pamiętane i wznawiane.

Biograficzna powieść o Helenie Mniszkównie to nie tylko historia jej sukcesu, ale także zaproszenie do czasów, gdy życie toczyło się w dworkach Podlasia i Mazowsza, a miłość była trudnym i emocjonującym wyzwaniem. Książka oddaje ducha minionej epoki, pokazując, jak Helena spełniała swoje marzenia i zmieniała świat wokół siebie.

Zachęcamy do lektury
Moderatorka DKK

Dyskusyjne Kluby Książki

Ostatnie spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki w tym sezonie było wyjątkowo udane i obfitowało w wiele niezapomnianych chwil. Klubowicze podzielili się swoimi wrażeniami na temat książek, które przeczytali. Każda z tych opowieści wniosła coś wyjątkowego do spotkania, podczas którego Klubowicze nie tylko dzielili się recenzjami i spostrzeżeniami, ale również prowadzili dyskusje na temat poruszanych w książkach problemów i wartości. Rozmowy były niezwykle inspirujące i pozwoliły spojrzeć na niektóre sprawy z zupełnie nowej perspektywy.

Danusia przeczytała „Jeśli tylko Ty”, pierwszy tom serii „Nieobojętność” autorstwa Klaudii Bianek. Agata Targosz, młoda dziennikarka, otrzymuje zlecenie na napisanie książki o Kamilu Przyborze, który po warunkowym opuszczeniu aresztu jest na ustach wszystkich. Każdy dziennikarz marzy o wywiadzie z nim, jednak Kamil zgadza się rozmawiać tylko z Agatą. Tylko jej pozwala poznać prawdę o swojej przeszłości. Może z demonami można walczyć jedynie we dwoje?

Ania zapoznała nas z książką „Ogród sekretów i zdrad” Agnieszki Krawczyk. Jest to historia rodu Korsakowskich, których pałac w Łabonarówce był miejscem spotkań artystycznej bohemy lat 20. i 30. XX wieku. To opowieść o fortunach, blichtrze i niebezpieczeństwie międzywojnia. Róża, młoda marszandka sztuki, przygotowuje się do jubileuszu swojej matki Doroty i babci Giny. To okazja na rodzinną imprezę w pałacu w Łabonarówce, dawnej siedzibie rodu, pełnej sekretów. Choć przeszłość wydaje się zapomniana, wciąż wpływa na losy kolejnych pokoleń.

Danusia omówiła książkę „Bieta” Cezarego Harasimowicza. Elżbieta Ficowska, uratowana z warszawskiego getta dzięki Irenie Sendlerowej, była córką dwóch matek – żydowskiej i polskiej. Z wykształcenia pedagog, dusza rogata z wyboru, żona poety Jerzego Ficowskiego i działaczka antykomunistycznej opozycji. W wolnej Polsce doradczyni i rzeczniczka prasowa ministra Jacka Kuronia. To nie jest typowa biografia, lecz powieść – czuła, dramatyczna, dowcipna. Ukazuje historię narodów żydowskiego i polskiego splecionych w jej losie.

Bożenka zaprezentowała książkę „Drzewo krwi” Kim de l’Horizont, opowieść o człowieku, który musi przepracować relacje rodzinne, społeczne i kulturowe, by ukonstytuować się jako osoba. Wszyscy tkwimy w tej sieci, niezależnie od narodowości czy orientacji seksualnej. Książka, częściowo napisana w formie listu do babci, opisuje życie w konserwatywnym, chłopskim społeczeństwie szwajcarskim, które odmawiało kobietom praw. W wielojęzycznej Szwajcarii wyzwalanie się z języka jest kluczowe dla Kim, dlatego ostatnia część książki została napisana po angielsku, gdyż język ojczysty był dla Kim ograniczający.

Tereska zapoznała nas z książką „Mniszkówna. Historia pisarki, która wzruszyła miliony serc” Katarzyny Drogi. Początek XX wieku, Podlasie, dwór w Sabniach. Młoda wdowa Halszka wraca z córeczkami do rodziców, marząc o zostaniu pisarką. Halszka, to artystyczna dusza, pięknie gra na pianinie, maluje i uwielbia literaturę. Mimo presji, by ponownie wyjść za mąż, uparcie pisze po nocach powieść o miłości między nauczycielką a arystokratą. Tak zaczyna się historia Heleny Mniszkówny, królowej romansu. Halszka, znana jako Rawicz-Radomyska, po pierwszym mężu Chyżyńska, była panią dworów w Rogalach i Kucharach. Napisała 30 książek, z których najbardziej znana jest „Trędowata”, wznawiana 16 razy przed wojną i trzykrotnie filmowana. Biografia Heleny Mniszkówny zaprasza do dworków Podlasia i Mazowsza, do czasów kapeluszy i dorożek, gdy miłość między różnymi sferami była trudna.

Tereska zaproponowała książkę „Słonimski. Heretyk na ambonie” Joanny Kuciel-Frydryszak. Słonimski od fascynacji malarstwem przeszedł do sztuki słowa, stając się członkiem Skamandra. Dowcipny, złośliwy i prowokacyjny – zdobył rzesze fanów i grono krytyków. Autorka cytując niepublikowane dotąd materiały archiwalne, przedstawia życie poety od narodzin przy Niecałej w Warszawie, aż do dnia w którym jego trumna nie zmieściła się do grobu. Poznajemy wybitnych przodków Słonimskiego, jego dzieciństwo i edukację bez matury. Z przymrużeniem oka patrzymy na młodzieńcze wybryki w kawiarniach Ziemiańska i Pod Picadorem. Obserwujemy miłosne uniesienia z Marią Morską, Ireną Baruch i żoną Janiną Konarską. Śledzimy jego emigrację, powrót do ojczyzny, jak agent SB kontroluje jego poczynania i jak Gomułka publicznie pyta, czy jest Polakiem, czy Żydem.

Tereska opowiedziała o książce „Nigdy o tobie nie zapomnę” Agnieszki Zakrzewskiej. Opowieść oparta na prawdziwej historii Holenderki Annemarie Engelen. Rok 1932, Amsterdam, czas kryzysu i bezrobocia. Szesnastoletnia Annemarie, córka bogatego bankiera Frederika Engelen i jego żony Nene, żyje dostatnio, dom wydaje się bogaty i szczęśliwy, ale skrywa wiele tajemnic. Frederik pragnie, by córka wyszła za obiecującego przemysłowca i arystokratę Theodore’a van Heemstra, który nagle znika w dramatycznych okolicznościach. To historia kłamstw, intryg, zbrodni i wielkiej miłości, rozgrywająca się w przedwojennej Holandii, Niemczech i Polsce.

Lucynka powiedziała o książce „Czerń i purpura” Wojciecha Dutki. Milena Zinger utalentowana muzycznie studentka konserwatorium z szanowanej żydowskiej rodziny prawniczej, nagle staje się obywatelem drugiej kategorii w czasie II wojny światowej. Jej życie pełne nadziei zostaje brutalnie przerwane przez nazistowską okupację. Franz Weimert, pod wpływem nazistowskiej propagandy, wstępuje do Hitlerjugend. Po śmierci brata w walkach o Warszawę, decyduje się ochotniczo na służbę w SS. Wiosną 1942 roku zostaje przeniesiony do obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie traci poczucie moralności. Losy tych dwojga splatają się w nieoczekiwany sposób. Milena, przetransportowana do Auschwitz jako pierwsza kobieta, desperacko walczy o życie w piekle obozu. Los daje jej szansę, ma zaśpiewać na urodzinach esesmana. Franz poruszony jej śpiewem, zaczyna się nią interesować, tak rozpoczyna się niezwykła historia miłosna, przenikająca przez przerażające realia Holocaustu.

Życzymy udanych, zaczytanych wakacji

Moderatorka DKK

Dyskusyjne Kluby Książki